بررسی علل ناموفق بودن طرح های جامع شهری در ایران

طرح جامع به عنوان طرح بلند مدت و سند رسمی عمومی باید قابلیت توسعه منظم و هماهنگ شهر و محیط اطراف آن را داشته باشد. در ابتدا به تاریخچه ای درخصوص طرح جامع شهری در کشورهای درحال توسعه و ایران پرداخته شده است که اولین طرحی که به تصویب شورای عالی شهرسازی رسید، طرح جامع بندرلنگه در سال 1345 بود. با تاسیس سازمان برنامه در سال 1370 و کمک از مشاوران خارجی، طرح های جامع چهره عملیاتی به خود گرفت و این درحالی بود که برای تدوین برنامه سوم عمرانی کشور با انبوهی از مجهولات روبرو شده است. در ادامه سعی شده است تمامی مراحل اجرای طرح به همراه اهداف آن بیان شود. طرح های جامعی که در کشور عزیزمان ایران به مراحل انجام رسیده اند، به طور کلی با مشکلات و تنگناهایی از جمله مشکلات شهرنشینی و شهرسازی، هجوم وسیع روستاییان به شهرها و کمبود قوانین مناسب در بهره گیری از اراضی شهری و غیره روبرو شده اند که در این مقاله سعی شده است، مهمترین آن ها که نقش بیشتری در این علل عدم تحقق و ناموفق بودن اجرایی شدن طرح ها را داشته اند گردآوری شود.