اولین مطالعه بررسی طول تلومر در لوکوسیتهای خون محیطی در افراد سالم ایرانی

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 405

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BIOC01_083

تاریخ نمایه سازی: 11 خرداد 1397

چکیده مقاله:

تلومرها توالیهای تکراری در انتهای کروموزومهای سلولهای یوکاریوتی هستند که حفظ انسجام ژنوم را برعهده دارند. ثابت شده که این توالیها به تدریج با افزایش سن و تقسیمات سلولی کاهش می یابند. طول تلومر هرفرد نمایانگر سن بیولوژیک او بوده و ارتباط معکوس با سن تقویمی در نژادهای مختلف داشته است. استرسهای اکسیداتیو، شیوه زندگی، جنسیت، رژیم غذایی و فاکتورهای رفتاری بر طول تلومر اثر می گذارند. با توجه به اهمیت تعیین سن بیولوژیک در مطالعات اپیدمیولوژیک و بیماریهای وابسته به سن، از روش Real time PCR که بر اساس نسبت تکثیر تلومر سلول به یک ژن تک کپی در ژنوم ) 36B4 ( می باشد، برای بررسی متوسط طول تلومر در لوکوسیتهای خون محیطی استفاده شد. در این مطالعه برای اولین بار، 28 زن و 56 مرد سالم ایرانی در محدوده سنی 30 - 80 سال،که غیر خویشاوند بودند و حداقل در 10 سال گذشته در یکی از شهرهای تهران یا سبزوار ساکنبودند، انتخاب شدند. این افراد بیماریهای مزمن التهابی و سرطان نداشتند. معاینات بالینی و آزمایشات پاراکلینیک جهت رد دیابت، هیپرکلسترولمی یا بیماریهای قلبی عروقی انجام پذیرفت. آنالیز اولیه نتایج ، بیانگر ارتباط معکوس بین متوسط طول تلومر لوکوسیتهای خون محیطی با سن تقویمی در افراد ایرانی بود ) p-value <= ،R² = 0.9258 0.05 (. آنالیز سایر گروه های سنی و نیز آنالیز بر اساس تفکیک مکان زندگی و جنسیت در حال انجام است. نتایج اولیه، بیانگر قابلیت استفاده از روش Real time PCR برای بررسی طول تلومر و تعیین سن بیولوژیک در مطالعات بر روی جمعیت ایران می باشد.

کلیدواژه ها:

تلومر ، متوسط طول تلومر لوکوسیتهای خون محیطی ، سن بیولوژیک

نویسندگان

فرزانه لارتی

مرکز تحقیقات ژنتیک، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران

شیما ده ده سی

مرکز تحقیقات ژنتیک، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران

فرنوش لارتی

بخش قلب، مجتمع بیمارستانی امام خمینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

ابوالفضل راد

مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران