راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در افراد مبتلابه اختلال اضطراب فراگیر و افراد عادی

پژوهش حاضر با هدف تعیین تفاوت افراد دارای نشانه های اختلال اضطراب فراگیر و افراد عادی از نظر راهبردهای تنظیم شناختیهیجان انجام شد. شرکت کنندگان تعداد 200 نفر دانشجو بودند که به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای از میان دانشجویاندانشگاه تبریز انتخاب و با پرسشنامه های تنظیم شناختی هیجان و اختلال اضطراب فراگیر ارزیابی شدند. یافته های حاصل از روشتحلیل واریانس چند متغیری نشان دادند که افراد مبتلابه نشانه های اضطراب فراگیر از راهبردهای ناسازگار سرزنش خود، سرزنشدیگران، نشخوارگری و فاجعه آمیزسازی، بیشتر از افراد عادی استفاده میکردند، ولی از لحاظ راهبردهای ارزیابی متمرکز بربرنامه ریزی، پذیرش و توجه مجدد مثبت تفاوت معنادار وجود نداشت. از بین راهبردهای ناسازگار افراد دارای نشانه های اضطرابفراگیر بیشتر از همه از راهبرد نشخوار فکری استفاده میکردند. افکار ممتد (نگرانی و نشخوار) نظارت بر تهدید و ارزیابی منفیعلایم، مانع پذیرش اطلاعات جدید می شدند. در این حالت، اطلاعات آنقدر محدود می شوند که نمیتوانند یک طرح سازگارانه برایبرخورد با تهدید به وجود آورند. علاوه بر این، پردازشها باعث خطرناکتر دیدن وقایع می شد و فعالیتهای توام با اضطراب راافزایش میداد، درنتیجه طرح ها و برنامه های کارآمدتر و سازگارانه تر نمی توانند به وجود آیند.