تاملی بر رویکرد نهادگرا و سیاستگذاری و مدیریت بهینه مرزهای کشور با تاکید بر استان سیستان و بلوچستان

کشور ایران بالم بر هشت هزار کیلومتر خط مرزی با پانزده کشور دارد که استان های مرزی آن حدود 50 درصد مساحت و 49 درصد جمعیت کشور را به خود اخنصاص داده اند. این مناطق از جمله استان سیستان و بلوچستان به سبب عواملی چون دوری از مرکز، انزوای جغرافیایی، کفه ترازو به سمت استانهای مرکزی متمایل شده است. پس جای تعجب نیست که تاکنون رویکردهای متفاوتی در جهت دستیابی به تعادل منطقه ای توسط مسیولین اندیشیده شده باشد. از جمله متاخرتر ین این رویکردها با توجه به تجربیات جهانی، رویکرد نهادگرا است که چندی است به آن توجه کافی در کشورهای به ویژه پیشرفته به آن مبذول گردیده است. اما مسیله این است که به رویکرد به اندازه کافی در سیاست گذاری و مدیریت بهینه مرزهای کشور و از جمله استان سیستان و بلوچستان وقعی نهاده نشده است. لذا این پژوهش به سبب اهمیت موضوع به روش ی توصیفی-تحلیلی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی و مصاحبه با خبرگان امر به تحقیق پرداخت؛که در نها یت در قالب یافته های تحقیق و بحث، مهمترین رهیافت ها و رهنمودهای مبتنی بر رویکرد نهادگرا متناسب با شرایط استان مرز ی سیستان و بلوچستان استخراج گردید