بررسی پایداری در دو مدل غیرخطی از پدیدۀ Shimmy

به ارتعاشات عرضی چرخ، shimmy اطلاق می گردد. این ارتعاشات در هواپیما به دلیل سرعت بالا و شدت ضربه، بسیار تاثیرگذار هستند. این پدیده از نوع ارتعاشات خودبرانگیخته است که برای تحلیل آن تاکنون مدلهای خطی و غیرخطی گوناگونی ارائه گردیده اند. به دلیل تاثیر عوامل غیرخطی مانند رفتار تایر و میراکننده های غیرخطی، مدلهای غیرخطی نتایج دقیق تری در تحلیل ها ارائه می دهند. در این پژوهش برای بررسی این پدیده، دو مدل غیرخطی از ارابۀ فرود، با یک ردیف و دو ردیف چرخ ارائه گردیده اند. معادلات این مدلها ابتدا با معیار روت - هورویتس خطی سازی شده، و پایداری در آنها مورد بررسی قرار گرفته است. سپس با تعیین مرزهای پایداری، اثر پارامترها در مرزها بررسی و دو مدل با یکدیگر مقایسه شده اند. درنهایت نیز با حل عددی معادلۀ غیرخطی دومدل، صحت و دقت نتایج خطی سازی بررسی و تأیید گردیده اند. نتایج نشان می دهند که مدل یک ردیفه، محدودۀ ناپایداری کمتری دارد، اما در طولهای بالا برای بازوی چرخ ( بیشتر از 2/0 متر) در مدل دوردیفه منطقۀ امن پایداری وجود دارد.