شهرنشینی، جغرافیا و محیط زیست

پراکندگی ناموزون شهرنشینی و رشد سریع و سرسام آور جمعیت از یک سو ، افزایش تعداد خودروها و محدود بودن منابع زیستی از سوی دیگر موجب به مخاطره افتادن منابع حیاتی در شهرهای ایران بویژه کلان شهر ها گردیده است. آلودگی هوا، آلودگی صوتی ، تشدید پدیده جزیره حرارتی ، ایجاد اینورژن ، افزایش گازهای گلخانه ای، هدررفت منابع و انرژی، هدررفت زمان و به خطر افتادن بهداشت و سلامت مردم و ایجاد انواع بیماری ها از عواقب نامیمون رشد شتابان شهرنشینی است. در این پژوهش تاثیر شهرنشینی ناموزون و اثرات زیست محیطی آن بر منابع زیستی نظیر منابع آب ، باغ ها، زمین های کشاورزی و فضاهای سبز ، بروز انواع آلودگی های زیست محیطی و ... مورد بررسی قرار گرفته است.