سنجش و ارزیابی پایداری اقتصادی در راستای تاب آوری جهت مقابله با بحران های طبیعی (مطالعه موردی: شهر کرمان)

تاب آوری در برابر آسیب پذیری، بیشتر بر جنبه های مثبت تاکید دارد و امروزه دولت ها و جوامع تلاش می کنند با ارتقاء تاب آوری در برابر سوانح طبیعی شرایط را برای بهبود زندگی در مناطق دارای خطر را افزایش دهند. تاب آوری در ابعاد (اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و نهادی) مورد بررسی قرار می گیرد. در این پژوهش بعد اقتصادی مورد توجه قرار گرفته شده است. تاب آوری اقتصادی به عنوان واکنش و سازگاری ذاتی افراد و جوامع در برابر مخاطرات به طوری که آنها را قادر به کاهش خسارات زیان های بالقوه ناشی از مخاطرات سازد تعریف می شود. در این راستا پژوهش حاضر به سنجش و ارزیابی پایداری اقتصادی در راستای تاب آوری جهت مقابله با بحران های طبیعی (مطالعه موردی: شهر کرمان) می پردازد. روش تحقیق، تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای، اسنادی و میدانی می باشد، جهت انجام تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS و مدل AHP استفاده شد، نتایج آزمون اسپیرمن نشان داد که با سطح معناداری به دست آمده 0/000 رابطه معناداری بین متغیرهای مستقل (متغیرهای پایداری اقتصادی) و متغیر وابسته (تاب آوری جهت مقابله با بحران های طبیعی)وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل مسیر، نشان داد که شاخص های مورد بررسی با Beta های به دست آمده بر متغییر مقابله با بحران های طبیعی اثرات مستقیم دارند. در نهایت نتایج مدل AHP نشان داد که که شاخص مقیاس کسب و کار با امتیاز 0.287 در رتبه اول و شاخص های نوع کسب و کار منطقه با امتیاز 0.277 اشتغال با امتیاز 0.252 و شاخص میزان درآمد و برابری در جامعه با امتیاز 0.220 در رتبه های دوم تا جهارم قرار می گیرند