جلوه هایی از اعتراض پنهان در دیوان دعبل الخزاعی

شعر اعتراض یکی از زیر مجموعه های شعر و ادبیات متعهد و درواقع یکی از گسترده ترین موضوعات شعری است که شاعران در هر دوره ای به آن پرداخته اند. شاعری که شعر اعتراض می سراید نسبت به هر آنچه که با باورها، اعتقادات و بدیهیات زمانه اش متفاوت است، گلایه و شکایت میکند. دعبل خزاعی ( 146 ، 246ه.ق) یکی از همین شاعران متعهد است که اشعار اعتراض- آمیز فراوانی را می توانیم در دیوان شعری اش بیابیم. او یکی از بزرگترین شاعران اهل بیت (ع) است که اشعارش را همچون تیر برانی بر پیکرهی نافرجامی های روزگارش می نشاند. شاعر نسبت به خاندان پیامبر (ص) وفادار بوده و از مظلومیت آنان شکوه سر می دهد و تلخی ها و سختی های زندگی شان را در اشعارش به تصویر میکشد. این مقاله با تکیه بر نکات مذکور بر آن است تا به دو پرسش اصلی در این زمینه پاسخ گوید:1- مفاهیم اعتراضی در دیوان دعبل چیست 2- شیوه های بیان اعتراض در دیوان دعبل چگونه است