بررسی راهکارهای طراحی اقلیمی ساختمان های مسکونی در جنوب استان تهران

طراحی روشی است برای کاستن همه جانبه انرژی و هزینه طراحی اقلیمی اولین قدم در مقابل عوامل محیطی در محدوده بناست و ضرورت استفاده از تجهیزات مکانی سرمایشی و گرمایشی را کاهش می دهند و از انرژی طبیعی در دسترس استفاده می کنند. هزینه هایی که در طولانی مدت صرفه جویی می گردد باعث می شود طراحی اقلیمی مناسب ترین نوع سرمایه گذاری برای مالکان باشد. در بیشتر موارد تاکید بر این نوع طراحی هزینه ای ندارد و تنها نیازمند به دانش طراحی اقلیمی است. در این مقاله ابتدا به مشخصات آب وهوایی و نیازهای اقلیمی منطقه از نظر آسایش انسان در فضاهای زندگی پرداخته می شود که بر مبنای اطلاعات سازمان هواشناسی است و سپس به راهکارهای مناسب در طراحی اشاره میشود. در این پژوهش از پارامترهای اقلیمی (رطوبت حداقل دما، حداکثردماو ساعت آفتابی) استفاده شده است. سپس با توجه به شرایط اقلیمی مطالعه شده، به شناسایی اصول طراحی مسکن همساز با اقلیم در جنوب تهران پرداخته می شود. این پژوهش با هدف دست یافتن به همراهی در طراحی فضای مسکونی بر اساس مبانی طراحی اقلیمی و توجه به عناصر اقلیمی در طراحی فضاهای مسکونی مناطق جنوب شهر تهران، برای ایجاد آسایش حرارتی و هویت محیطی لازم صورت گرفته است. با تاکید بر شرایط غالب هوای گرم و خشک در دوره طولانی تابستان تهران و با بهره گیری از مدل اقلیمی خرد مقیاس EnVi-rnet محدوده جنوب تهران طراحی و در نتیجه مطالعات، راهکارهای طراحی با توجه به عوامل موثر برآسایش حرارتی، یعنی دمای هوا، جریان باد، رطوبت نسبی، دمای تابش، شبیه سازی و اندازه گیری ها ارایه می شود تا از هدر رفتن انرژی در ساختمان ها جلوگیری شده و انسجام و زیبایی آن تضمین شود. طراحی فضاهای مسکونی با مکان منسجم و همساز با اقلیم و زیست اقلیمی ارایه می شود که می تواند نمونه ای قابل تعمیم برای طراحی سایر فضاهای مسکونی در مناطق گرم و خشک باشد. فضاهای مسکونی علاوه بر هزینه پایین انرژی، به واسطه سازگاری با شرایط اقلیمی، دارای زیبایی و هماهنگی با محیط هستند.