بررسی نمادپردازی در شعر هفت خوانی دیگر از مجموعه شب خوانی محمدرضا شفیعی کدکنی

نقد و تحلیل شعر معاصر با استناد بر نظریه های ادبی از ضروررت های مهم حوزه نقد شعر است در این راستا مقاله حاضر به بررسی نمادپردازی در شعر هفت خوانی دیگر از مجموعه شب خوانی اثر دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی، شاعر، محقق و منتقد شعر و ادب فارسی و عرفان ایرانی است. شفیعی کدکنی متخلص به م. سرشک از جمله شاعران مکتب سمبولیسم اجتماعی است. آنان با استفاده از نماد شعر خود را از دایره تکرار و ابتذال بیرون می کشند و به خواننده کمک می کنند شعر را به میل و علاقه خود تفسیر کنند. وی برای بیان مسایل و مشکلات جامعه ایران و انتقاد از استبداد حاکم بویژه در دهه چهل از نماد یا سمبل بهره گرفته است. یکی از بهترین اشعار نمادین م. سرشک شعر هفت خوانی دیگر از دفتر شب خوانی است که شاعر از واژگانی همچون مغ، آذر مینویی، تهمتن، کاووس و....که نماد شکوه ایران باستان هستند به زیبایی بهره گرفته است.