لزوم استفاده از افزودنی های شیمیایی در بتن و تاثیرآن بر روی مشخصات بتن تازه و سخت شده

امروزه با پیشرفت سریع و همه جانبه علم و صنعت، انسان بیش از گذشته نیاز به شناخت دقیق مواد و مصالح اطراف خود و در نتیجه استفاده صحیح ، درست و بهینه از آن را احساس می کند و حتی الامکان میکوشد تا با تغییراتی در بعضی از پارامترهای مواد، کارآیی و اثرگذاری آن را بالا ببرد. در این بین، بتن به دلیل خواص ویژه ای از جمله کار پذیری ، حمل ونقل راحت، انعطاف پذیری قابل قبول، ارزان و در دسترس بودن و قابلیت دامنه تغییرات گسترده متناسب با نیاز و ... به عنوان پر مصرف ترین مصالح در دنیابه حساب می آید . این امر نیاز مهندسان را به شناخت دقیق اجزای تشکیل دهنده بتن ملزم می کند . انتخاب مناسب اجزاء ، ساخت صحیح و کنترل کیفیت از عوامل موثر در کاربرد بیشتر بتن بوده که بدیهی است اگر انتخاب مصالح ، اختلاط ، حمل ، ریختن و نگهداری بتن بطور صحیح انجام نشود و بتن برای شرایط محیطی مشخص طراحی نشده باشد هرگز ویژگیهای اصلی آن بدست نخواهد آمد. در این راستا با توجه به خصوصیات بتن تازه و سخت شده و همچنین شرایط اجرایی، ناگزیر به تغییر در مقادیر طرح مخلوط بتن خواهیم بود که این به خودی خود باعث بروز مشکلات و تغییر در مشخصات کیفی بتن خواهد شد. به همین منظور جهت دستیابی به برخی خصوصیات بتن تازه و سخت شده، استفاده از افزودنی های شیمیایی از جمله روان کننده ها، فوق روان کننده ها، کاهنده آب و حباب سازها توصیه گردیده است. بنابر این لازم است مهندسین ساختمان بعنوان متولیان صنعت ساخت وساز پروژه های عمرانی و صنعتی، خواص اجزاء تشکیل دهنده بتن و مراحل اساسی در ساخت و نگهداری آن را بخوبی بشناسند تا از بروز مشکلات ، دوباره کاریها و هزینه های مضاعف به پروژه جلوگیری شود.