غلبه و نفوذپذیری زبان های در تعامل، جامعه های زبانی فارسی و فرانسه

در تعاملات میان زبانی، گاه یک زبان نسبت به دیگری از نظر جایگاه ارتباطی برتری مییابد. علت چنین رخدادی میتواند ریشه در مسایل علمی، فرهنگی اجتماعی و سیاسی، نظیر تحولات و پیشرفت های علمی و هنری، تغییرات حکومتی و قانونی، و یا بخصوص ریشه در جنگ و غلبه نژادی داشته باشد. در پی چنین رویدادهایی، واژگان از یک جامعه ی زبانی به خزانه ی واژگان جامعه ی زبانی دیگر ورود کرده و در پس یک آزمون قدرت از سوی زبان ورودی، و آزمون مقاومت و ظرفیت تحمل نفوذپذیری از سوی زبان پذیرا، نهایتا به پدیدهای زبان/جامعه شناختی می انجامد که حاکی از توازن در تعامل است و خود را بخصوص در قالب ترجمه،بسان خروجی رویداد تسلط زبانی ورودکننده بر پذیرا نشان میدهد این تحقیق در پی جامعه شناسی روند تعاملات میان زبانی فارسی و فرانسه در دو سده ی اخیر، و بررسی ظرفیت پذیرش این دو زبان نسبت به یکدیگر در سطح واژگانی و متنی ترجمه، وام گیری، گرته برداری و غیره است همچنین یافتن علل رویداد غلبه زبانی یکی در مقابل دیگری، در دوره های خاصی از روابط دو جامعه زبانی ایران و فرانسه مد نظر است. بدین ترتیب نشان داده خواهد شد که چگونه نهایتا تعادل در تعاملات زبانی در قالب فرایند ترجمه شکل گرفته، و در نتیجه موجب همکاری های موثر فرهنگی خواهد شد. بطور خاص، به جایگاه ترجمه بعنوان نبوغ زبانی انسان در غنی سازی فرهنگ خودی از طریق تدبیر جایی برای فرهنگ دیگری، بشکل عنصر تعاملی و لولایی در توازن قدرت جامعه زبانها پرداخته شده است