نگرشی مفهومی به تعامل حسابرس و صاحبکار؛با تاکید بر نقش آفرینی محافظه کاری حسابداری

محافظه کاری، تاییدپذیری متفاوت برای شناسایی درآمدها و هزینهها است که منجربه کم نمایی سود و دارایی ها میشود. بنابراین، اتخاذ سیاست محافظه کارانه با ارایه تصویری نامناسب از وضعیت مالی و قدرت سودآوری واحد تجاری، از یک طرف فشارها و تهدیدات ناشی از رقابت را کاهش میدهد و از طرف دیگر، انتظارات سهامداران و سرمایه گذاران از عملکرد آتی واحد تجاری را کاهش میدهد. مدیران با ارزیابی منافع و مخارج اتخاذ رویکرد محافظه کارانه یا جسورانه، به دنبال حداکثرسازی ثروت ذینفعان خود هستند و به نظر میرسد با افزایش فشارهای رقابتی، سطح محافظه کاری نیز افزایش یابد. حسابرسان با رسیدگی های خود موجب اعتباردهی و ارتقای کیفیت صورت های مالی میگردند. با افزایش موسسات خصوصی حسابرسی و گسترش بازار خدمات حسابرسی، رقابت در این موسسات افزایش یافته است. افزایش در رقابت ممکن است موجب آن شود تا برخی موسسات حسابرسی برای آن که در بازار خدمات حسابرسی باقی بمانند، مطابق با نظر مدیریت صاحبکار، گزارش حسابرسی خود را تنظیم نمایند. به بیان دیگر، کیفیت حسابرسی قربانی وابستگی اقتصادی حسابرس و صاحبکار شود. از اینرو، محافظه کاری حسابداری در شرکت های مورد رسیدگی حسابرس کاهش مییابد. به این ترتیب، در مطالعه حاضر رابطه محافظه کاری حسابداری با تعاملت حسابرس و صاحبکار (حق الزحمه حسابرسی، اظهارنظر حسابرسی و تغییر حسابرس) تحت ارزیابی قرار گرفت.