بررسی روش های مسیریابی در شبکه های موردی سیار

در سال های اخیر، بحث مسیریابی در شبکه های موردی سیار، جایگاه ویژه ای یافته است. علت این امر،نقش تعیین کننده مسیریابی در کارایی این شبکه ها می باشد. تاکنون فعالیتهای چشمگیری درزمینهارایه روش های جدید و بهبود روشهای موجود، در مسیریابی این شبکه ها انجام گرفته است. ولی متاسفانههنوز روشی که بتواند در شرایط مختلف حرکتی، کارایی قابل قبولی از خود نشان دهد، ارایه نشده است.یک دسته بسیار مهم از روشهای مسیریابی در شبکه های موردی، روشهای مبتنی بر موقعیت هستندکه در بین دسته بندی های مختلف، از کارایی مناسبی برخوردارند. این روشها در سناریوهای معمولیبسیار مناسب عمل میکنند، ولی در تحرک بالای گره ها مانند سایر روشها به شدت دچار افت کاراییمیشوند. هدف این مقاله، بررسی پروتکل های مسیریابی بکار گرفته شده در شبکه های موردی سیار است.نتایج بررسی ها نشان میدهد؛ ترکیب الگوریتم های بهینه سازی با طرح های مسیریابی پیشرفته میتواندفرآیند مسیریابی در شبکه های موردی سیار را در حد قابل توجهی بهبود دهد.