جایگاه درختان نارنج (Citrus aurantium) در حفظ ساختار فضای سبز شهری و مروری بر خواص دارویی آن (مطالعه موردی: شهرستان بابل)

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 679

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ISCCDCE04_191

تاریخ نمایه سازی: 5 آبان 1397

چکیده مقاله:

شهرستان بابل از دیرباز معروف به شهرستان بهار نارنج بوده و از سال 1379 بطور رسمی نیز در منابع به این نام شناخته شده است. درختان نارنج با توجه به همیشه سبز بودن و تولید شکوفه های بهاری خصوصا در ماه اردیبهشت، جایگاه ویژه ایی در این شهرستان دارند. درختان خیابانی نقش مهمی در فضای سبز شهری دارند و یکی از مهم ترین عناصر اصلی شهرها هستند که به لحاظ کارکردهای متنوع اکولوژیکی، اجتماعی و اقتصادی خود از قبیل زیبایی منظر، کاهش انواع آلودگی ها، تولید اکسیژن و تلطیف هوای محیط ارزش قابل توجهی دارند. جنگل شهری شامل تمام پوشش گیاهی درون و پیرامون شهرها می باشد، بنابراین طیف وسیعی از پوشش های سبز مانند درختان خیابانی (درختان کاشته شده در طرفین خیابان ها، بلوارها و بزرگراها)، درختان و گیاهان موجود در محوطه منازل مسکونی و ساختمان های عمومی را در خود جای می دهد. نارنج درختی همیشه سبز است که دارای برگ های معطر و گل های سفید است. شکوفه نارنج را بهار نارنج می گویند که برای بی-خوابی های عصبی، دفع سنگ کلیه، ضد تشنج و سکسکه است. برای این منظور در این پژوهش تعداد درختان نارنج شهرستان بابل مورد آماربرداری 100درصد (فضای سبز شهری بابل) قرار گرفتند و نتیجه آن 7969 درخت نارنج به ثبت رسید. با توجه به اینکه نارنج درختی همیشه سبز است می تواند در زیبایی منظر شهری و حفظ ساختار فضای سبز شهری نقش مهمی داشته داشته باشد و در حفظ و حمایت از این گونه و تاثیر مثبت آنها در فضای سبز شهری توجه بیشتری شود.

نویسندگان

حامد آقاجانی

دانشجوی دکتری جنگل شناسی و اکولوژی جنگل، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

فهیمه خیرخواه

دانش آموخته کارشناسی ارشد جنگل شناسی و اکولوژی جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران

مریم مسی وند

دانش آموخته کارشناسی ارشد جنگل شناسی و اکولوژی جنگل، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

سیدمحمدمعین صادقی

دانشجوی کارشناسی ارشد جنگل شناسی و اکولوژی جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران