واکاوی معنای دین در کاربردهای قرآنی آن
محل انتشار: دوفصلنامه آموزه های قرآنی، دوره: 11، شماره: 15
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,673
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_QURN-11-15_002
تاریخ نمایه سازی: 23 آبان 1397
چکیده مقاله:
در قرآن، ماده دین و مشتقات آن 101 بار و در سه معنا به کار رفته است: آیین و شریعت، جزا و پاداش، بدهی و قرض. معنای نخست زمانی است که این ماده به هییت دین در آمده است و در معنای دوم بر وزن اسم مفعول ملیین و ترکیب مضاف و مضاف الیه یوم الدین (روز جزا و قیامت) آمده است و معنای سوم هنگامی است که به صورت دین می آید. در این میان در چهار آیه (ذاریات 6؛ انفطار / 9: تین/ 7 ماعون/ 1) که در آنها واژه دین به کار رفته است، بیشتر مترجمان و مفسران، بر خلاف سایر موارد کاربرد این واژه آن را به معنایی غیر از آیین و شریعت دانسته اند. اما بررسی دقیق این آیات و فهم سیاقی و سیاقی آنها ثابت می کند که در این موارد به ویژه در سه آیه اخیر نیز همانند دیگر موارد استعمال واژه دین در قرآن، به همان معنای آیین و شریعت و خصوص دین اسلام است و در سوره ذاریات این معنا برتری دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عباس اسماعیلی زاده
استادیار دانشگاه فردوسی مشهد