مراجع تفسیر قانون اساسی در ایران

قانون اساسی هر کشور به مثابه محور نظام حقوقی ، و به مثابه میثاق ملی و دربردارنده اصول حاکم بر خط مشی دولت و جامعه درمسیر پیشرفت از نظر سیاسی گاه نیازمند تفسیر است ،تحول وتعددمسایل و سلیقه های مربوط به نحوه توزیع قدرت سیاسی میان ارکان دولت و همچنین رابطه دولت با شهروندان که موضوع اصلی قانون اساسی است؛ وکلیت و معدود بودن اصول قانون اساسی، زمینه مناسبی برای بروز مناقشات هر روزه فراهم میآورد که ممکن است به دلیل دشواری راهکارهای بازنگری در قانون اساسی به بنبست سیاسی منجر شود و حیات نظام سیاسی را به خطر اندازداهمیت.این نکات به حدی است کهحتیبرخی ازصاحبنظران را به سوی تفکیک تفسیر قانون در دو حوزه قوانین عادی و قانون اساسی سوق داده است از اینرو هر نظام سیاسی مبتنی بر قانون اساسی گرایی با در نظر گرفتن اندیشه و پیشینه سیاسی خود، باید مرجعی را برای حل و فصل اختلافات در حوزه حقوق اساسی و تفسیر قانون اساسیمعین کند. مطالعات انجام شده بر روی مراجع تفسیر قانون در حقوق ایران بیشتر معطوف به مراجع تفسیر قوانین عادی بوده است؛ به این سبب بررسی انواع مراجع تفسیر قانون اساسی مفید به نظر میرسد. الگوی تفسیر قانون اساسی در اغلب نظامهای سیاسی دنیاست. از اینرو مطالعه جایگاه و ساختار این مرجع همراه با شورای نگهبان که مفسر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران است، میتواند به شناخت بهتر این حوزه از حقوق اساسی کمک کند