کارآمدی قوانین کیفری در مبحث کودک آزاری و مطالعه موردی پرونده های سازمان بهزیستی

هدف این مقاله بررسی جرم شناسی جرم کودک آزاری و مطالعه موردی پرونده های سازمان بهزیستی بوده است که به روش پژوهش پیمایشی ازنوع همبستگی وجامعه آماری کودکان کمتر از 18 سال که مورد کودک آزاری قرار گرفتند بنابراین.نمونه مورد مطالعه با روش نمونه گیری تصادفی از میان جامعه آماری به تعداد 350 نفر انتخاب شده است نتایج بدست آمده نشان داد که این معضل اجتماعی، سال هاست که مورد توجه قانون گذاران،روانشناسان و جامعه شناسان و علماء تعلیم و تربیت بوده و هریک از صاحب نظران علوم مختلف از دیدگاه خودشان ، آن را مورد توجه قرار دادهاند. کودک آزاری جزو بزه کاریهای سیاه تلقی میشود زیرا به دلیل ضعف جسمی و شخصیتی،بزهدیده نسبت به تضییع حقوق و آزاردیدگی وی،نوعا اعلام جرم نمیشود، از جمله سازمانهایی که با اقشار آسیب پذیر جامعه و آسیب های اجتماعی ارتباط مستقیم دارد سازمان بهزیستی کشور است. پیشگیری از وقوع جرایم منوط به فراهم بودن نیازهای طبیعی و مشروع بوده و اجتناب از شمار بزرگی از ممنوعات فقط درصورتی ممکن است که حوایج منطقی و مشروع مردم به صورت قانونی پیش بینی و در عمل فراهم گردد. در غیر این صورت منع و مجازات نه معقول و نه قابل اجرا است.بنابراین یافته نشان می دهد که حقوق کودک، یکی از مهمترین حقوق انسانی است. زیرا در سایه ی این حقوق، کودکان میتوانند حضوری مفید و کارساز در اجتماع داشته باشند .