گزارشگری مالی و تشخیص شرکت های متقلب

تقلب در گزارشگری و حسابداری مالی در سالهای اخیر رشد قابل توجهی داشته است. گزارشگری مالی متقلبانه همبستگیمثبتی با فشارهای مالی وارده بر شرکت دارد. امروزه مجامع قانونگذار، حرفه حسابداری و مدیریت، به دلیل ایجاد تقلب به راههای جلوگیری از وقوع رفتار متقلبانه در گزارشگری مالی، توجه خاصی کرده اند. به رغم تحقیقات متعدد خارجی در خصوصکشف تقلب در گزارش های مالی، در داخل کشور به این موضوع توجه زیادی نشده است. مسیله گزارشگری مالی متقلبانه درایران از اهمیتی ویژه برخوردار است. این مقاله رابطه بین میانگین نسبت های مالی شرکت های تقلبی و غیر تقلبی را بررسیمی کند و همچنین نسبت های مالی معناداری را برای تشخیص گزارش تقلبی شناسایی می کند. بدین منظور نمونه ایمتشکل از 50 شرکت تقلبی و 50 شرکت غیر تقلبی فهرست شده از آرای صادر شده توسط دادگاه و شرکتهای متخلف ازدیدگاه سازمان بورس (عمده این شرکت ها معاملات نهانی دارند) ازسال 1388 تا 1393 انتخاب شده است. این پژوهش نشانداد که تفاوت معنی داری بین نسبت های مالی شرکتهای متقلب و غیرمتقلب وجود دارد. علاوه بر این، از آماره Z که احتمال ورشکستگی را اندازه گیری می برای شناسایی گزارشگری مالی متقلبانه شده است. تقلب در نسبت هایی مانند نسبت کلبدهی به مجموع حقوق صاحبان سهام و حساب های دریافتنی به فروش وجود دارد. نتایج نشان داد که نسبت های مالی مانندکل بدهی به حقوق صاحبان سهام، می تواند یک ابزار موثر برای پیش بینی گزارشگری مالی متقلبانه باشد.