تحلیل فضایی مکانی آسیب پذیری کالبدی مسکن شهری (مطالعه موردی: شهر شیراز)

تحلیل مکانی فضایی آسیب پذیری مجموعه های مسکونی نواحی شهری و اولویت بندی آسیب پذیری این نواحی، پیشگری و آماده سازی سیاست های برای مقاوم سازی مجموعه های مسکونی است هدف پژوهش اولویت بندی میزان آسیب پذیری کالبدی واحدهای مسکونی مناطق شهری شیراز است روش تحقیق از نوع کاربردی و به صورت توصیفی تحلیلی انجام شد. در این تحقیق تحلیل آسیب پذیری کالبدی واحدهای مسونی بر مبنای 5 معیار اصلی و 21 زیر معیار با استفاده از GIS و تلفیق مدل IO با AHP انجام شد. با توجه به تجزیه و تحلیل داده ها، بالاترین آسیب پذیری براساس شبکه دسترسی راه ها و کارآیی بافت و فضای باز، مربوط به منطقه 8 و از لحاظ رعایت کاربری ها هم جوار و تراکم بالای جمعیت شهری، مربوط به مناطق 4 و 5 می باشد. کمترین آسیب پذیری با توجه به نقش راه های ارتباطی و فضای باز و ساختار فیزیکی و کالبدی فضا، مربوط به مناطق 1، 6 و 10 است.