توصیف و تحلیل شیوه های زبانی و فرازبانی وکلا جهت اقناع در دادگاه های علنی ایران: تحلیل گفتمان دادگاه کیفری زبان شناسی حقوقی)

پژوهش حاضر به یکی از شاخه های زبان شناسی حقوقی به نام زبان و کلام دادگاه تعلق دارد که هدف اصلی این نوشتار، کاربرد دانش و راهبردهای کاربردشناسی زبان در گفتمان حقوقی برای بررسی انواع شیوه های اقناع وکلا، در دادگاههای کیفری ایران، به منظور متقاعد نمودن قضات است که به روش میدانی صورت پذیرفته است. داده های پژوهش از 20 جلسه علنی دادگاه شهر شیراز جمع آوری شده است که در مجموع شامل 2112 جمله است که از این میان، 654 جمله متعلق به وکلای مدافع و 301 جمله مربوط به قضات بوده که در این پژوهش مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفته است. این نوشتار با روش تحلیلیتوصیفی درصدد پاسخگویی به این سوال است: چگونه کنشگران از دانش زبان شناختی (نحو، معناشناسی، کاربردشناختی و ...) و نیز فرازبانی برای دستیابی به هدف اقناع یکدیگر بهره می گیرند یافته های پژوهش نشان میدهد وکلا از شیوه های زبانی تبصره های قانونی و از راهبردهای کاربردشناسی، حذف، اظهار، نام دهی، تاکید بر پشیمانی، انکار جرم متهم بهره می برند و همچنین بر شیوه های فرازبانی در گفتمان دادگاه، در حوزه زبان شناسی حقوقی به منظور اقناع قاضی تاکید می ورزند.