برآورد تبخیر-تعرق واقعی برنج در شرایط کشت غرقابی با استفاده از داده های سنجش از دور در منطقه لنجانات، استان اصفهان

ابعاد بحران آب در ایران به جایی رسیده که اکنون معضل آب به یک مشکل سیاسی- امنیتی تبدیل شده که کشور را برای رسیدن به اهداف تعادل بخشی برنامه های چهارم و پنجم توسعه با شکست روبرو کرده است. از طرف دیگر افزایش روز افزون جمعیت، نیاز به تولید بیشتر مواد غذایی را ایجاب می کند که مستلزم فعالیت های بیشتر در بخش کشاورزی و صنعتی است که این موضوع ضرورت ارایه راهکار های موثر در جهت مدیریت منابع آب را بیش از پیش کرده است. یکی از راهکار هایی که در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است، اندازه گیری یا تخمین تبخیر- تعرق است که بر مدیریت منابع آب به ویژه در بخش کشاورزی و برنامه ریزی منابع آب تاثیر بسزایی دارد. اما از آنجایی که روش های مستقیم و غیر مستقیم محاسبه این پارامتر هریک دارای محدودیتهایی است، اخیرا از روش های سنجش از دور برای محاسبه تبخیر- تعرق استفاده می شود. در این پژوهش به کمک چهار تصویر ماهواره لندست و با استفاده از الگوریتم سبال مقادیر تبخیر- تعرق برای منطقه لنجان اصفهان که تحت کشت برنج بوده است، محاسبه شده و نتایج برای ماه های خرداد تا شهریور(فصل کشت) با مقادیر محاسبه شده به روش های تجربی مقایسه گردیده است. نتایج نشان داده است که روش سبال در مقایسه با روش های هارگریوز- سامانی، کیمبرلی- پنمن، پنمن- مانتیث و بلنی- کریدل دارای مقادیر RMSE به ترتیب 612/0، 36/1، 94/0 و 986/0 و همچنین مقدار ضریب تبیین به ترتیب 75/0، 9/0، 64/0 و 86/0 است که نشان از کارایی مناسب الگوریتم سبال در برآورد تبخیر- تعرق به کمک داده های سنجش از دور داشته است.