بررسی و تحلیل اندکنش دوپروانه مخالف چرخنده در پاشنه شناور فریگیت DTMB415

برای این که شناورهای نظامی بتوانند در بسیاری از ماموریت های خود موفق عمل کنند نیاز است که این گونه شناور ها دارای قابلیت مانورینگ بالا باشند. جهت افزایش قابلیت مانور در شناورهای نظامی امروزه از انواع پیش برنده ها از قبیل سامانه رانش واترجت، AZIPOD و پروانه های با گام متغیر بهره گرفته می شود. انتخاب نوع سامانه پیش برنده به شناخت نوع شناور، سطح فناوری در دسترس و مشخصات ابعادی شناور وابسته می باشد. در بیشتر شناور های نظامی از قبیل فریگیت ها و ناوشکن ها از سامانه رانش دو پروانه ای و با قابلیت تغییر گام استفاده می شود. به علت فاصله کم این پروانه ها، در هنگام چرخش (ساعتگرد و پادساعتگرد)، آن ها دارای یک اندرکنش بین یکدیگر می باشند و به واسطه این پدیده راندمان کلی و توزیع ویک به شدت تحت تاثیر قرار می گیرد. تعیین فاصله بهینه بین پروانه ها و از طرفی زاویه جریان ورودی به پروانه ها از مسایل بسیار پیچیده بوده که طراحان کشتی ها نگاه ویژه ای به آن دارند. در این تحقیق شناور فریگیت DTMB5415 به عنوان شناور الگو در نظر گرفته شده است و بر اساس مشخصات ابعادی آن از دو پروانه سری B به صورت مخالف چرخنده استفاده شده است. برای شبیه سازی شناور از نرم افزار فلوینت 5/14 و برای شبیه سازی جریان آشفته از مدل دو معادله ای K- RNG استفاده شده است برای انجام این تحلیل ها مقیاس هندسی 24/832 در نظر گرفته شده است.