نقش فضاهای عمومی شهری برکاهش جرایم اجتماعی(مطالعه موردی: شهر شیراز)

شهر کانون و بستر رشدوتکامل بوده ویکی از ضروریت های رشدو تکامل آن،آرامش وآسایش است.یک فضای شهری مناسب تا حدزیادی تامین کننده امنیت وفضای نامناسب،زمینه ساز انواع آسیب ومعضلات اجتماعی است،توجه به مفهوم امنیت شهروندان وروش های ارتقاآن به عنوان یکی از اولویت های اساسی علمای شهری تبدیل شده است.معیار شناخت امنیت درپهنه شهر بسیار متفاوت است وباتوجه به مولفه های کالبدی-کارکردی-محیطی نوسان پیدا می کند.عوامل متعددی در وقوع خشونت موثر هستند،یکی از این عوامل فضاهای بی دفاع شهری یا جرم خیز است .این فضاهای بی دفاع شهری شامل دو دسته هستند:ویژگی فیزیکی و اجتماعی .از دیدگاه طراحان ومعماران ویژگی های فیزیکی واز دیدگاه نظریه پردازان،جامعه شناسی وروان شناسی،ویژگی اجتماعی بیشتر در مستعد کردن فضا جهت وقوع خشونت نقش دارند.شهر شیراز به دلایلی مانند تنوع فرهنگی به دلیل مهاجرت از اقصی نقاط کشور ونزدیکی به استان های شرقی و جنوبی،عوامل کالبدی،اجتماعی،اقتصادی،امنیت را در مناطق مختلف با تغییراتی مواجه کرده است.هدف این پژوهش بررسی فضاهای عمومی شهر شیراز در ارتباط بااحساس امنیت و عوامل کاهش دهنده جرایم اجتماعی در فضاهای عمومی شهر شیراز است.این پژوهش از نظر روش شناسی توصیفی که جامعه آماری مناطق مورد مطالعه برابر با 608800هزار نفر است.حجم نمونه بافرمول کوکران 380 نفر بدست آمده است.با استفاده از نرم افزار SPSS داده ها تجزیه وتحلیل شده است.یافته پژوهش نشان می دهد که میزان جرم خیزی فضاهای عمومی در مناطق مرفه نشین(88.6درصد)،مناطق متوسط نشین(55.4درصد)،مناطق با درآمد کم(67.4درصد) بدست آمده است،که نتایج متفاوت است ودر مناطق مرفه نشین احساس ناامنی وجرایم اجتماعی بیشتر است .