مصونیت دولت و قاعده آمره: استثنای در حال ظهور

ادبیات امروزین در زمینه حقوق مصونیت دولت از حجم درخور توجهی برخوردار شده است؛ این امر حاصلرخدادهای گوناگونی است که در عرصه مصونیت دولت در جامعه بین المللی رخ افتاده یا در حال وقوع است.دولت ها، به منزله بازیگران اصلی عرصه روابط بین المللی، در مواجهه با مسایل متعدد که به اقامه دعوا علیه آن هایا ارگان و نمایندگان آن ها منجر می شود حاضر به دست شستن از اختیارات و توان حاکمیتی خود نیستند. ایننکته بسیار مهمی است، زیرا، به رغم ظهور ارزش های نوین جامعه بین المللی، از دهه 1960 به بعد که تجلی گاه آندر چارچوب حفاظت از ارزش های انسانی موجود در قواعد آمره قابل مشاهده است و در عصری که سخن ازبشرمحوری حقوق بین الملل می رود ک مرنگ شدن مصونیت دولت در برابر این ارزش ها مقوله ای است که هنوزتردیدهای بسیاری را در سطح رویه قضایی و دکترین برانگیخته است. آیا چشم انداز مصونیت دولت با حضور قواعدآمره، که هسته سخت نظم حقوقی بین المللی را تشکیل می دهند، به سر فرودآوردن حاکمیت در مقابل ارزش هایمورد حمایت مزبور ختم می شود یا این گردن فرازی حضور و تا سال ها تداوم خواهد داشت