تسلیح معارضان سوریه از منظر حقوق بین الملل

از زمان شروع بحران سوریه بیش از پنج سال می گذرد. آنچه در طولانی شدن این بحران بسیارحایز اهمیت است حمایت های مالی و لجستیکی برخی کشورهای منطقه ای و فرامنطقه ای است.این در حالی است که اقدام کشورهای تسلیح کننده نه تنها ناقض اصل منع توسل به زور بهجهت دخالت در کشور سوریه به شمار می آید، بلکه، به موجب اصل عدم مداخله، حمایت هایتسلیحاتی صورت گرفته به بهانه های بشردوستانه و متقابل نیز نمی تواند ادله ای پذیرفتنی درعرصه بین المللی دانسته شود. همچنین، به موجب دلایل بیان شده، توجه به برگزاری انتخاباتصورت گرفته در سال 2014 و انتخاب قاطع بشار اسد، به سمت ریاست جمهوری، تسلیحمعارضان به بهانه حق تعیین سرنوشت فاقد وجاهت بین المللی است. بر اساس آنچه بیان شد،در تدوین مقاله پیش رو، به مثابه تحقیقی بنیادی و راهبردی، سعی شد به کمک روش هایتوصیفی، ضمن بیان توجیهات ارایه شده در زمینه ارسال سلاح و تجهیزات نظامی و تامین مالیبه معارضان سوری به کمک مبانی حقوق بین المل ، پاسخی مستدل ارایه شود.