بازتاب آزار جنسی زنان در رمان زنان بدون مردان اثرشهرنوش پارسی پور

رمان حاضر با تجربه انسانهایی همراه با واقعیتهای زندگی گذشته و حال در ارتباط می باشد. در واقع در رمان حاضر با وجود تحولات تازه همچنان رد پای مردسالاری و زنانی که گرفتار تجاوزات جنسی می باشند. به وضوح دیده می شود. مقاله مورد نظر به بررسی آزارجنسی علیه زنان در رمان زنان بدون مردان، از آثار شهرنوش پارسی پور می پردازد. فن به کار رفته در این پژوهش تحلیل محتوا می باشد. حاصل مطالعه چنان می نماید که آزار در این رمان نقش اساسی دارد و اکثر زنان این اثر با نوعی ازخشونت جنسی از جمله : حرفهای رکیک ، فریب جنسی، تجاوز جنسی، پیشنهاد عمد و ... را تجربه کرده اند. در واقع آزارجنسی در این رمان یکی دیگر از انواع خشونت علیه زنان می باشدکه شامل طیفی از حرکات، رفتار و اعمال جنسی نامطلوب ، مانندنگاه های هیز تا تجاوز جنسی است . در پژوهش حاضر میزان تجربه انواع آزار جنسی (کلامی و غیر کلامی و جسمی) را در بین زنان بررسی میکند. در واقع همگی زنان این اثر با درصد مشابهی مورد تجاوز قرار گرفته اند. حال آنکه میتوان گفت: شهرنوش پارسی پور به عنوان یک زن در جامعه به گونهای آزار جنسی به زنان را در رمان خود آشکار کرده است و به نوعی خواننده را با خود همراه کرده است که گویا در صحنه حضور داشته و از نزدیک شاهد وقایع بوده، پارسی پور رد پای مرد سالاری که بیانگر انواع تجاوز جنسی، خشونت و سرکوب زنان در دو نسل می باشد را به درستی در رمان خود نشان داده است.