پژوهشی در زمانه، زندگی و اشعار سیف اسفرنگ

سیف اسفرنگ از شاعران قصیده سرای اواخر قرن ششم و نیمه اول قرن هفتم هجری است که در انتقال سبک دوره ای ازخراسانی به عراقی نقش کلیدی و مهمی داشته است. اگرچه شعاع آفتاب شاعران بزرگ این عصر سبب غفلت ما از پرداختن به دیگر شعرای معاصرشان نظیر سیف اسفرنگ بوده است اما آیا شاهکارهای ادبی مولوی و سعدی در قرن هفتم میتواند در خلا شکل گرفته باشد یا محصول آزمون ها و تجربه های شعری دیگر شاعرانی بوده است که این راه دشوار و پرسنگلاخ را پیموده و هموار کرده اند نگارندگان در این مقاله با استفاده از روش تحلیلی-توصیفی و کتابخانه ای می کوشند تا با پژوهش در زمانه، زندگی و اشعار یکی از این شاعران، و همچنین نگاهی انتقادی به تذکره ها و تحقیقات پیرامون سیف اسفرنگ، گوشهای از زوایای پنهان ادبیات فارسی قرن هفتم را کاویده و با محوریتی دیگرگونه آشکار و نمایان سازند.