بازتاب طبیعت هند در اشعار کلیم کاشانی

رابطه مستقیم میان محیط و جامعه از سویی و ادبیات از سوی دیگر امروزه واقعیتی انکارناپذیر است.ادبیات نتیجه فعالیت های زیبایی شناسانه بر زبان است و با تصویرسازی و خیال پردازی خالقان آن همراه است و از شرایط اجتماعی حاکم بر محیط رنگ میپذیرد و بازتاب دهنده محیطی است که در آن خلق شده. شاعران افرادی برآمده از جامعه هستند و آثارشان آینه تمام نمای حامعه دوره خود شده، و می تواند اطلاعاتی را درباره فرهنگ، جغرافیا و شرایط اقلیمی آن جامعه در اختیار پژوهندگان قرار دهد که واکاوی آن عناصر برای درک اشعار ضروری است. کلیم کاشانی به علت شرایط سیاسی و اجتماعی عصر صفوی دو کشور ایران و هندوستان را تجربه کرده که بازتاب آن در اشعارش مشهود است. مسیله مورد نظر در این مقاله آن است که شعر این شاعر را از این منظر یعنی تاثیرپذیری از طبیعت و اقلیم هند مورد بررسی قرار دهد