فلسفه مرگ از منظر قرآن و نهج البلاغه

پدیده مرگ در عالم از سنت های حتمی الهی است که در این خصوص آیات و روایات بسیاری از وقوع آن یاد میکنند. یکی از جنبه های امکانی بررسی این پدیده در کنار جنبه های وجود شناسی و ماهیت شناسی آن، بررسی فلسفه و علت وجود آن است اصولا چرا باید مرگ را پذیرفت آیا میتوان در وقوع آن خیریتی فرض نمود روشن شدن این مسیله برای آدمی که شکست ها و رنجوری های زندگی، وی را بر ژرفای اندوه و حسرت میکشاند و در تعیین سیر زندگی او، نقش چشمگیری دارد، از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ چراکه علی الظاهر آن را پدیده ای بازدارنده در زندگی می شمارد. در مقاله حاضر با تمسک به دو منبع موثق قرآن و نهج البلاغه امیرالمومنین این مسیله تحلیل خواهد شد. آنچه به طور کلی روشن میگردد ضرورت و حتی خیریتی است که در وقوع پدیده مرگ نهفته است که آن در چارچوب (سایه) پیوندی که با مسایلی چون سیر استکمالی انسان، حکمت و عدالت الهی و تحقق خلقت نهایی و در نهایت حشر و معاد انسان می یابد، معنا پیدا میکند.