مسیولیت مدنی قضات

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 488

فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NICLS01_125

تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397

چکیده مقاله:

جایگاه و موقعیت ویژه قضات سبب گردیده است که امروزه در اغلب نظام های حقوقی جهان، امتیازها و مصونیت های قانونی خاصبرای آنان به رسمیت شناخته شود اما با این وجود قضات نیز از جنس بشر بوده و خطا و تقصیر در عمل آنها امری پذیرفتنی استو چه بسا در اثر عمل آنها ممکن است خسارت جبران ناپذیری به بار آید. قانونگذار به صراحت در اصل 171 و 173 و به نوعی دراصل 167 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، مواد 256 تا 260 قانون آیین دادرسی کیفری 1392 و ماده 30 قانون نظارت بررفتار قضات مصوب 1390 و ماده 24 آیین نامه این قانون و ماده 58 قانون مجازات اسلامی، همچنین در بند آخر ماده 11 قانونمسیولیت مدنی به روشنی، مسیولیت و تعهد قضات را تصریح نموده است. بر این اساس در مواردی که قاضی مرتکب تقصیر شدهباشد مسیول جبران خسارت مادی و معنوی زیاندیده میباشد. چنانچه قواعد عمومی مسیولیت مدنی در مورد تصمیمات قضاتاعمال شود با عنایت به خطیر بودن این شغل، قاضی در برابر دعاوی زیادی قرار میگیرد و به جای رسیدگی و احقاق حق، خودهمیشه باید در مقام دفاع باشد. به دلیل اهمیت این مقام هم در حقوق اسلام و هم در قانون اساسی ایران بین اشتباه و تقصیرقاضی تفاوت قایل گردیده و در موارد اشتباه، قاضی مسیولیت مدنی ندارد و جبران خسارت ناشی از تصمیم اشتباه قاضی بر عهدهدولت است. لکن در موارد تقصیر، قاضی شخصا مسیول می باشد.

نویسندگان

امیر صفری

دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمان، ایران

ایوب احمدپور

استادیار و عضو هیات علمی گروه حقوق، دانشگاه شهید باهنر کرمان