تطبیق بین سروده های دو آیین مدار اسماعیلی ابنهانی و ناصر خسرو قبادیانی

نوشتار حاضر که در چارچوب دانش نوپای ادبیات تطبیقی سامان یافته، میدان مناسبی برای سنجش تحلیلی سروده های دو شاعر آیین مدار ، ابن هانی اندلسی و ناصر خسرو قبادیانی، واقع شده است. به طور بدیهی، پایبندی این دو سراینده به تعالیم مکتب اسماعیلیه، بن مایه های مشترکی را در بطن سروده هایشان به وجود آورده که شناسایی و معرفی آن، چشم انداز عمده تحقیق را تشکیل می دهد. به گواهی تحقیق، لحن غنایی و مبالغه آمیز ابن - هانیء و گرایش حکمی و استدلالی ناصر خسرو در تبیین اصول مذهب شیعی، زاییده شرایط و موقعیت خاص هر کدام نسبت به انجام رسالت مکتبی خویش است