چالش های آموزشی دوره دکترای تخصصی طب سنتی ایرانی

پزشکی حرفه مقدسی است که وجود آن در هر جامعه ای ضروری است به همین خاطر مسیله آموزش پزشکی تربیت پزشکانی کارآمد همواره مورد توجه برنامه ریزان آموزشی بوده است. طی یک دهه گذشته گرایش مردم به داروهای گیاهی روش های درمانی طب سنتی از یک سو ظهور مداخله گران مدعیان طب سنتی اسلامی از سوی دیگر وظیفه سنگینی را بر دوش دست اندرکاران طب سنتی آکادمیک گذاشته است. هر چند جهت پاسخگویی به این نیاز جامعه گام های اساسی در جهت تامین نیروی متخصص برداشته شده است اما اینک پس از یک دهه برگزاری دوره های تخصصی آکادمیک به نظر میرسد پایش میزان رضایتمندی دانشجویان فارغ التحصیلان این رشته وارزشیابی میزان کارآمدی کوریکولومهای آموزشی بسیار ضروری می باشد. آنچه که مسلم است دوره دکترای تخصصی فعلی که شامل دو دوره دو ساله آموزشی پژوهشی است باعث شده است که دانشجویان این رشته در پایان دوره دو ساله آموزشی ساعتهای محدود کارآموزی، آمادگی خود را از نظر مهارت های قابلیت های بالینی در حد مطلوبی ارزیابی نکنند برای جبران این کاستی ها بیشتر اوقات خود در دوره پژوهشی را به جای پژوهش به رفع کاستی ها مشکلات آموزشی مهارتی خود اختصاص دهند. این مسیله باعث می شود طول دوران تحصیل اکثر دانشجویان دوره دکترای تخصصی طب سنتی ایرانی بیشتر از حد مجاز تعریف شده در کوریکولوم آموزشی گردد زیرا روند اجرا انشای پایان نامه چاپ مقالات ISI خود مستلزم اختصاص یک دوره ماهه می باشد. بحث نتیجه گیری: توصیه می گردد برنامه ریزان آموزشی دوره دکترای تخصصی طب سنتی پایان نامه های این دوره تخصصی را از واحد فعلی به واحد تقلیل دهند 14 واحد آن را به دوره کارورزی حضور در درمانگاه اختصاص دهند تا ضمن انجام پژوهش های مورد نیاز در این حوزه، دانشجویان زمان بیشتری را برای کسب مهارت های بالینی توانایی پاسخگویی به نیازهای جامعه داشته باشند.