درآمدی برنشانه ها و نمادها درفضاهای شهری با ارایه نمونه های تطبیقی در ایران

شناخت جایگاه نشانه ها، نمادها و دامنه تاثیرگذاری آنها و برقراری ارتباط و انسجام آن با سایر بخشها امکان درک یکپارچه ازشهر را فراهم میکند. با توجه به پیچیدگی مناسبات شهری این امر نیاز به برنامه ریزی و مدیریت دارد . اهمیت ارزشهای بصری به عنوان بخش مهمی از کیفیت های زیست محیطی سبب شده است تا مناظر استراتژیک شهری، درتشخیص هویت مکانی، عرصه رقابت های شهری وتعیین جایگاه بین المللی شهر یا کشوربه میزان زیادی موثرواقع شوند .به این ترتیب شناخت مناظر استراتژیک شهرهای ایرانی لازم به نظر می رسد .کیفیت های بصری مطلوب ارتباط مستقیم وسازنده با مطلوبیت ارزش ها و کیفیت های زیست محیطی یک مکان دارند .دریافت ادراک شهروندان از کیفیت های بصری شهر وابسته به معرفی ارزش های بصری و سیما ومنظر شهری، است که توسط شهروندان مطلوب تلقی می شود. فضای عمومی برای مردم در درون شهر به عنوان مکانی که می خواهند در آن حضور داشته باشند، باید حداقل کیفیت های مطلوب زیست انسان را دارا باشد و از طرف دیگر بتواند نیازهای انسانی را تامین کند. علاوه بر این فضای شهری به عنوان یک فضای عمومی، محل ظهور و حیات بخشی اندیشه ها و خواسته های فردی و اجتماعی انسان هاست، در این مقاله به دنبال ارایه اصول و مبانی نشانه شناسی و نمادگرایی در فضاهای شهری هستیم و سعی داریم تا کارکردها و تقسیم بندی هایی که از سمبولیزم توسط نظریه پردازان و طراحان در فضاهای شهری ارایه شده است را با بکارگیری نمونه هایی از فضاهای شهر تاریخی یزد به نمایش بگذاریم.