معرفی پنج قافیه جدید در شعر جدید فارسی

شعر فارسی، پیکره ای عظیم و غنی از عمیق ترین و والاترین مفاهیم انسانی، اخلاقی، عرفانی و دینی است. در کنار شهر کهن فارسی، صورت های دیگر شعر نیز درگذر زمان در ادبیات فارسی ظهور یافته اند؛ مانند شعر نو و نیمایی. به نظر می رسد شاید در فاصله زمانی یک نسل پس از ظهور شعر نو فارسی، صورت های ساختاری جدیدی در شعر فارسی پدیدار شده است که ذره ذره به سمت هرچه گسترده شدن و باز کردن راه خود به شعر فارسی پیش می زوند؛ ساختارهایی که در اینجا آنها را شعر جدید فارسی می خوانیم. هدف از این پژوهش، معرفی پنج نوع جدید از قافیه بندی و واژه های هم قافیه در شعر جدید فارسی است. بیشتر این قوافی الهام گرفته از شعر مدرن غرب و موسیقی غربی هستند. این اشعار به طور پراکنده از میان ترانه های خواننده های جدید فارسی که در سبک های جدید موسیقی فعالیت دارند، انتخابشده اند. بر اساس یافته ها، انواع قافیه های معرفی شده در این پژوهش عبارتند از قافیه چند واژه ای، قافیه وزنی، قافیه واکه ای، قافیه عامیانه (شبه قافیه) و قافیه وسط جمله.