بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر احساس امنیت اجتماعی در میان دانشجویان (مطالعه موردی، شهر سرپل ذهاب در سال 96-95)

پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی و احساس امنیت اجتماعی انجام شده است. جامعه آماری شامل دانشجویان در حال تحصیل در دانشگاه های شهرستان سرپل ذهاب در سال تحصیلی 96-95 می باشد. حجم نمونه برآمده، 378 نفر و شیوه نمونه گیری، خوشه ای متناسب با حجم می باشد. روش پژوهش، پیمایشی و ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته است. جهت تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون، تی دو نمونه مستقل، تحلیل واریانس و رگرسیون چندمتغیره استفاده شده است. یافته ها نشان داد که سرمایه اجتماعی 7/8 درصد از پاسخگویان در حد بالاو 4 درصد در حد پایین، و 86/5 درصد در حد متوسط است. احساس امنیت اجتماعی 14/5 درصد از پاسخ دهندگان در سطح بالا، 79/4 درصد سطح بینابین، و 5/3 درصد در سطح پایین می باشد. بین متغیرهای آگاهی، اعتماد به مردم، و اعتماد به نهادها و موسسات دولتی، با احساس امنیت اجتماعی دانشجویان رابطه معنادار وجود دارد. بین میانگین احساس امنیت اجتماعی دانشجویان دختر و پسر، دانشجویان بومی و غیربومی،تفاوت معنادار وجود دارد. اما بین میانگین احساس امنیت اجتماعی دانشجویان مجرد و متاهل و همچنین میانگین احساس امنیت اجتماعی دانشجویان دانشگاه های مختلف شهرستان، تفاوت معناداری مشاهده نگردید. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای تاثیرگذار بر متغیر وابسته به ترتیب عبارتند از: اعتماد به مردم، اعتماد به نهادها و موسسات دولتی، آگاهی، و جنسیت، که در کل 48/5 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین می کنند. نتیجه اینکه سرمایه اجتماعی و ابعاد آن، نقش عمده ای در احساس امنیت اجتماعی دانشجویان دانشگاه های سرپل ذهاب دارند و پس از سرمایه اجتماعی، جنسیت عامل تعیین کننده ای در دستیابی احساس امنیت اجتماعی در جامعه مورد نظر است.