عوامل فساد اداری در ایران و روش های کنترل آن

زمینه: براساس گزارش ها و مستندات داخلی، علیرغم وجود پنج دستگاه نظارتی سطح بالا در نظامجمهوری اسلامی ایران، حساسیت مقام رهبری و دستگاه های ذی مدخل در ابلاغ و تدوین قوانین متعدد،در مبارزه با فساد اداری و تلاش برای استقرار و ارتقاء سلامت اداری چندان که میبایست موفق نبوده اند،آن هم در جامعه ای دارای اعتقادات و باورهای مذهبی و اخلاقی که از دین مبین اسلام نشات گرفته است.روش شناسی: در این مقاله نگارندگان با روش تحقیق تحلیلی – توصیفی به صورت کتابخانه ای از طریقفیش برداری به واکاوی علل مختلف پیدایش فساد اداری، علل عدم موفقیت و نهایتا راه های کنترل آنپرداخته اند.یافته ها و نتیجه گیری: در مقابل با فساد لازم است در وهله اول قوانین و مقررات مالی ،اداری و غیره با دیدپیشگیرانه و سپس با نگاه مبارزه مورد اصلاح بازبینی قرار گرفته و فرآیندهای انجام امور به شکل جامع،شفاف و ساده تدوین ،ابلاغ و پیگیری شود؛ فعالیت ها و اقدامات زمانی می تواند موفقیت آمیز باشد که تمامارکان و نهادها و سازمان ها از دستگاههای قانون گذار گرفته تا سازمان اجرایی و نظارتی و تک تک افرادجامعه با اراده و عزمی جزم به دنبال انجام سالم و به دور از فساد عملیات مربوط با خود باشند.بدین ترتیبعامل انسانی موثرترین و مهم ترین نقش را در مبارز با فساد و کمک به ایجاد، حفظ و ارتقای سلامتاداری دارد و نهایتا مهم ترین نقش و جایگاه متعلق به این سه عامل است: فرهنگ، عدالت و قانون است.