مروری بر ظهور مالکیت فکری جهانی

بخش عمده ای از نوشتارهای علمی و عمومی درباره اجلاس دویر اروگویه سال 1994 و بحث های بعدی آن درباره اجرای موافقت نامه موسوم به Trips به ایم رویدادها بعنوان آغاز یک نظام جهانی مالکیت فکری اشاره دارد مطمینا مفاد موافقت نامه Trips از جمله کواردی است که سیاست گذاران مکارشناسان معاصر باید هنگام مدیریت حقوق مالکیت فکری در سطح جهان بدان بپردازند. اما می توان از تاریخ گذشته مالکیت فکری جهانی درس های زیادی را برای رسیدگی به چالش های دوره ی معاصر آموخت.1 اغلب اوقات ایجاد بستری برای عصر حاضر میتواند راه را برای اصلاح و مذاکره باز نماید. می توان چنین استدلال کرد که محیط جهانی تجارت و جابجایی فرهنگ های متفاوت مالکیت فکری را شکل داده است. صنعت فیلم بخش جدایی ناپذیر از زندگی فرهنگی مردم استو برای میلیون ها انسان شاید بتوان گفت تنها شکل قابل دسترس و مقرون به صرفه تفریح و سرگرمی می باشد. این نقش حیاتی فیلم در زندگی فرهنگی مردم در گذر زمان صنعت فیلم را قادر ساخته تا نقشی حیاتی در تکامل قانون حق تکثیر حداکثر کشورها این کند.2 هر چند بخش عمده ای از لفاظی های معاصر حاکی از این است که حق تکثیر شرط اصلی و اساسی تجارت سازی محصولات مقدمات تفریحی بوده و هر نوع تهدیدی علیه حقوق قانونی بعنوان تهدیدی علیه صنعت فیلم تصویر گردیده است اما واقعیت این است که قانون و صنعت فیلم همراه با یکدیگر توسعه پیدا می کنند.