ارزیابی بیان افتراقی ژن هموسپرمیدین سینتاز 1 (HSS1) در بافت های مختلف گیاه دارویی زلف پیر (Senecio vulgaris L.)
محل انتشار: فصلنامه بیوتکنولوژی کشاورزی، دوره: 10، شماره: 4
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 409
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOAGK-10-4_008
تاریخ نمایه سازی: 20 خرداد 1398
چکیده مقاله:
هدف: اولین آنزیم مسیر اختصاصی بیوسنتز آلکالوئیدهای پیرولیزیدینی (PA)، هموسپرمیدین سینتاز (HSS) است. HSS انتقال NAD1 وابسته به یک گروه آمینوبوتیل اسپرمیدین را به پوترسین کاتالیز میکند. پوترسین، اسپرمیدین و اسپرمین سه پلی آمینی هستند که بطور طبیعی دارای بار مثبت بوده و تقریبا در تمام سلولهای زنده یافت می شوند. این ترکیبات به DNA متصل شده و در تعدادی از فرآیندهای حیاتی مانند تقسیم سلولی، تمایز و عملکرد غشاء دخالت دارند. گزارشهای بسیار اندکی در مورد بیان ژن هموسپرمیدین سینتاز 1 (HSS1) در گیاه دارویی زلف پیر (Senecio vulgaris) به خصوص در شرایط طبیعی گزارش شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی بیان ژن هموسپرمیدین سینتاز 1 در بافتهای مختلف گیاه دارویی زلف پیر (S. vulgaris)با استفاده از PCR در زمان واقعی بود. مواد و روش ها: RNA کل از ریشه ها، شاخساره ها (ساقه ها و برگ ها) و گل ها استخراج شد و به cDNA تبدیل شد. آغازگرهای اختصاصی برای ژن HSS1 و نیز برای Pol II(به عنوان ژن خانهدار مرجع در آزمایش)، طراحی شد و بیان نسبی ژن با استفاده از روش پی سی آر در زمان واقعی بررسی شد. نتایج: منحنی ذوب دو ژن نشان دهنده تکثیر اختصاصی در PCR بود. ارزیابی سطح بیان نرمال شده ژن HSS1 نشان داد که این ژن به صورت متفاوتی در اندام های مختلف S. vulgaris بیان شده است. حداکثر بیان نسبی (تغییرات بیش از 59 برابر نسبت به ژن مرجع Pol II) در ریشههایی که هموسپرمیدین سینتاز فعال است و هموسپرمیدین تولید میشود مشاهده شد. علاوه بر آن این ژن در گلها نیز به میزان کمتری (افزایش 4 برابر نسبت به ژن خانه دار Pol II). بیان شد. طبق انتظار، این ژن بیان نسبی قابل توجهی در شاخساره ها یعنی جایی که هموسپرمیدین حمل میشود، نشان نداد. نتیجه گیری: بیان ژن HSS1 در گیاه زلف پیر به صورت ویژه بافتی است و در ریشه ها بیشتر از دیگر بافت ها می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
هاشم مراونه
دانش آموخته کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی، گروه علوم و زیست فناوری گیاهی، دانشکده علوم و فناوری زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
اسدالله احمدی خواه
استادیار، گروه علوم و زیست فناوری گیاهی، دانشکده علوم و فناوری زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران. ایران.
مسعود توحیدفر
دانشیار، گروه علوم و زیست فناوری گیاهی، دانشکده علوم و فناوری زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران. ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :