اثربخشی روش تدریس جیگ ساو بر خودکارآمدی تحصیلی، تاب آوری تحصیلی و اضطراب تحصیلی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول

مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی روش تدریس جیگ ساو بر خودکارآمدی تحصیلی، تاب آوری تحصیلی و اضطراب تحصیلی در دانش آموزان مقطع متوسطه اول انجام شد. مواد و روش کار: پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با دو گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهر کرمانشاه-ناحیه دو در سال 1397 بود. با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای تعداد 40 نفر انتخاب شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تاب آوری تحصیلی (ساموئلز، 2004)، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی (پاتریک و همکاران، 1997) و پرسشنامه اضطراب امتحان (ساراسون، 1984) بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و تحلیل کواریانس چندمتغیره با کمک نرم افزار SPSS نسخه 26 استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد در مرحله پس آزمون بین میانگین نمرات تاب آوری تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دو گروه آزمایش و کنترل از نظر آماری تفاوت معنی داری وجود دارد (0/05> P). همچنین، نتایج نشان داد که در مرحله پس آزمون بین میانگین نمرات اضطراب تحصیلی دانش آموزان دو گروه آزمایش و کنترل از نظر آماری تفاوت معنی داری وجود دارد (0/05> P). نتیجه گیری: نتایج نشان داد که روش تدریس یادگیری مشارکتی از نوع جیگ ساو بر سازه های تحصیلی در بین دانش آموزان موثر است و می تواند در مدارس بیشتر مورد توجه قرار گیرد.