تاثیر بازی در پرورش خلاقیت و یادگیری

آفرینندگی یا آفرینشگری یا خلاقیت، مهم ترین و اساسی ترین قابلیت و توانایی انسان و بنیادی ترین عامل ایجاد ارزش است که در همه ابعاد و جوانب زندگی وی نقش کاملا حیاتی ایفا می کند. خلاقیت و نوآوری از والاترین ویژگی های انسان است. همه علوم، تولیدات، فناوری ها، صنایع، ابداعات، اختراعات، هنرها، ادبیات، موسیقی، معماری و به طور کلی اساس انواع تمدن ها از ابتدا تاکنون و کلیه دستاوردهای بشری، جلوه های گوناگون خلاقیت و نوآوری است. تمدن انسانی و زندگی وی بدون خلاقیت امکان پذیر نیست. آن چه انسان را از سایر موجودات متمایز می کند، تاثیر پذیری او از تعلیم و تربیت است. انسان در سایه ی تربیتی صحیح، تکامل می یابد و تا مرحله ای پیش می رود که می توان او را انسان کامل نامید. کودکان نیروهای بالقوه ای هستند که به راحتی نقش می پذیرند، آغاز رشد آفرینندگی، ایجادگری و خلاقیت در کودکان و از سنین آمادگی پیش از دبستان است. در این سن، خصلت فعالیت کودک نسبت به دوران خردسالی، تغییر می یابد و روابط جدیدی میان تفکر و عمل پدید می آید. در کودکان شش و هفت ساله معمولا فکر و ایده به شکل انتخاب موضوع برای بازیها، نقاشیها و تعریف قصه ها تظاهر می کند.یکی از عمده ترین هدف هایی که در تربیت مورد توجه می باشد، پرورش روحیه ی خود باوری، اعتماد به نفس، ابداع و تفکر خلاق می باشد