به کارگیری داده های سنجش از دور (RS) وسیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) در ارزیابی خطر سیلاب (مطالعه موردی: مرکز و حومه شهری میناب)

سیل یکی از بزرگ ترین تهدیدات امنیت اجتماعی و توسعه پایدار محسوب می شود چراکه زیرساخت هایی از قبیل؛ جاده، خطوط آهن، فرودگاه ها، برق، آب، فاضلاب و سیستم های ارتباطات همه حساس به آسیب ناشی از سیل هستند.تهیه نقشه پهنه بندی خطر سیلاب می تواند به منزله ابزاری موثر در برنامه ریزی مسیر توسعه آینده شهر، در بستری پایدار مورداستفاده واقع شود. در پژوهش حاضر باهدف شناسایی عوامل موثر و پهنه بندی خطرسیلاب، مرکز و حومه شهری میناب واقع در استان هرمزگان موردمطالعه قرار گرفت. در این راستا با بهره گیری از تکنیک های RS و GIS لایه های رقومی معیارهای موثر در سیلاب شامل فاصله از آبراهه، شیب، ارتفاع و کاربری و پوشش اراضی تولید و با استفاده از توابع فازی وزن دهی شد. سپس این لایه ها با استفاده از روش AHP با یکدیگر تلفیق و همپوشانی شد. نتایج حاکی از آن بود که بسیاری از مناطق محدوده در پهنه خطر رو به بالای سیلاب قرار دارند به نحوی که حدود 5/59 درصد از وسعت کل محدوده در پهنه خطر متوسط تا بسیار زیاد ازنظر رخداد این مخاطره قرار داشتند.