اثر پاسخ در برابر بارگذاری و مشخصات مکانیکی مصالح اساس بر عملکرد خستگی روسازی بلوکی بتنی

روسازیهای بلوکی بتنی در دنیا با توجه به قابلیت اجرای سریع و آسان، امکان عبور ترافیک بلافاصله پس از اجرا روسازی، مقاومت و دوام بالا، امکان بازیافت بلوکها، سازگاری بامحیط زیست و زیبایی، امروزه کاربرد گسترده بسرعت درحال گسترش است .در همین راستا استفاده از روشهای اجزاء محدود و تحلیل عددی به عنوان جایگزین مناسب برای روشهای تجربی و آزمایشگاهی مطرح گردیده است. طراحی روسازی بلوکی بتنی بر اساس فرآیندهای طراحی گوناگونی میتواند استوار باشد، از جمله بر اساس تجربه، نتایج آزمایش بارگذاری در مقیاس واقعی یا بر اساس طراحی تحلیلی باشد، ویژگی مصالح انتخابی در طراحی انواع روسازیها تاثیر مستقیم و زیادی بر عملکرد بارپذیری و خستگی کل لایه های روسازی دارد. مصالح دانهای تثبیت نشده به صورت گسترده در لایه اساس و زیر اساس روسازیها استفاده میشود، علاوه بر نقش سازهای این لایه، عملکرد زهکسی و انعطافپذیری با سختی لایه های روسازی نیز نقش اصلی دارند. هدف این مطالعه بررسی اثر نوع وجنس اساس بر عملکرد روسازی بتنی بلوکی استمعمولا. در طراحی روسازی، بلوکی بتنی، محاسبه ضخامت لایه های اساس و در صورت کاربرد، زیر اساس مورد نظر است، با افزایش کرنش کششی لایه اساس شنی، تعداد تکرار مجاز بارگذاری کاهش مییابد، به طوریکه وقتی کرنش کششی از مقدار 0/001 میکروکرنش به 0/002 افزایش مییابد تعداد تکرار مجاز روسازی بلوکی بتنی 20 درصد کاهش مییابد.تاثیر مدول الاستیسیته ی لایه اساس تثبیت شده با سیمان، در تعداد تکرار بارگذاری مجاز بسیار اندک است (کمتر از 5 درصد) و اصلاح مشخصات فنی این لایه متاثر از ضخامت و مقاومت فشاری این لایه است.تغییرات دمایی در لایه اساس تثبیت شده با قیر در کرنشهای کششی کوچک تاثیر زیادی دارد، ولی در کرنشهای بزرگ این تاثیر قابل مشاهده نیست، بنابراین در ضخامتهای اندک این نوع لایه اساس، تغییرات دمایی تاثیرات قابل توجهی ندارد.