توصیف زبان شناختی ویژگی های واژگانی گفتمان زنان و مردان در جلسات دادگاه های خانواده شهر زاهدان

پژوهش حاضر به بررسی تفاوت های گفتمان زنان و مردان در دادگاه های خانواده از منظر واژگانی می پردازد. بدین منظورمحقق با گردآوری اظهارات مردان و زنان در دادگاه ها، به مقایسه ی موردی آنها پرداخته تا به کمک آنها تاثیر عامل فرازبانیجنسیت را در این مورد خاص بررسی نماید. در خصوص تفاوت میان گفتمان زنان و مردان در دادگاه های خانواده باید گفتکه گفتمان زنان و مردان از لحاظ ویژگی های زبان شناختی تفاوت قابل تاملی با یکدیگر دارند. با بررسی به عمل آمده بر رویمتغیرهای واژگانی نظیر میزان استفاده از صفات، تشدیدکننده ها، تردیدنماها، تعدیل کننده ها و کلمات تابو می توان ملاحظهکرد که زنان از تعداد واژگان، صفات، تشدیدکننده ها، تردیدنماها و تعدیل کننده های بیشتری در گفتمان خود نسبت به مرداندر دادگاه بهره می برند که نشان دهنده ی این امر است که زنان در جهت پیشبرد اهداف خود و منطقی جلوه دادن ایدئولوژیخود، دست به استفاده از ابزارهای زبانی متعددی میزنند تا بتوانند هرچه بهتر و موفق تر، قاضی و تصمیم گیرنده را با ایدئولوژیخود همراه ساخته و به هدف خود در اقناع مخاطب نائل گردند. همچنین پژوهش حاضر، نظریه ی تفاوت زبانی زنان و مردانرا نیز مورد تایید قرار می دهد.