بررسی برخی ویژگی های زیستی و تغذیه ای زنبور پارازیتویید Eretmocerus delhiensis Mani روی سفیدبالک گلخانه Trialeurodes vaporariorum Westwood
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 462
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_BIO-5-2_006
تاریخ نمایه سازی: 18 تیر 1398
چکیده مقاله:
سفیدبالک گلخانه (Hem., Aleyrodidae) Trialeurodes vaporariorum آفتی همه جازی، پلی فاژ و کلیدی است که به دامنه وسیعی از محصولات حمله می کند. در این پژوهش، پارامترهای زیستی و تغذیه ای زنبور پارازیتویید Eretmocerus delhiensis Mani (Hym., Aphelinidae) روی سفیدبالک گلخانه در تغذیه از گیاه گوجه فرنگی مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش ها در شرایط کنترل شده، دمای 1±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±65 درصد و دوره نوری 16:8 ساعت (روشنایی: تاریکی) در اتاقک رشد انجام شد. بر اساس این تحقیق، نتاج زنبور پارازیتویید همگی ماده بود و جنس نر مشاهده نشد. طول دوره پیش از بلوغ، دوره پیش از تخمریزی، دوره تخمریزی، دوره پس از تخمریزی، دوره بلوغ و طول عمر زنبور پارازیتویید به ترتیب؛ 32/0±03/15، 06/0±46/0، 12/0±2/4، 08/0±04/1، 13/0±71/5 و 5/0±74/20 روز براورد شد. همچنین سایر پارامترهای زیستی مثل میانگین تخمریزی روزانه، تخمریزی کل، میزان تغذیه روزانه از میزبان و میزان تغذیه کل به ترتیب؛ 11/0±04/3، 72/0±43/17 تخم و 05/0±07/1 و 35/0±14/6 پوره محاسبه گردید. نتایج تجزیه رگرسیونی نشان داد که تغذیه از میزبان تاثیر معنیداری بر میزان تخمریزی این پارازیتویید دارد. نتایج دلالت بر این دارد که زنبور پارازیتویید E. delhiensis علاوه بر پارازیتیسم قادر است بخشی از جمعیت میزبان را از طریق تغذیه از بین ببرد. بنابراین، بهعنوان یک عامل کنترل بیولوژیک بالقوه می تواند در مدیریت آفت سفیدبالک گلخانه مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
جعفر ابراهیمی فر
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، گروه حشره شناسی و بیماری های گیاهی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران
ارسلان جمشیدنیا
استادیار، گروه حشره شناسی و بیماری های گیاهی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران
حسین اللهیاری
دانشیار، گروه گیاهپزشکی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :