بهینه سازی ضایعات چوب در فرایند پوست کنی

در یارد چوب، معمولا موجودی ها به اشکال متفاوت اعم از مقطوعات چوبی با پوست، چوب آلات بدون پوست، خرده چوبهای غربال نشده و خرده چوبهای غربال شده وجود دارند. در تمامی این موارد، باید ملاحظات مشابهی از نظر فنی- اقتصادی رعایت گردند تا هم سرمایه درگیر موجودی ها حداقل باشند و هم افت مواد اولیه ناشی از ماندگاری و تخریب آنها به حداقل برسند. عملیات جابجائی مقطوعات تا انتهای خط، منجر به هدر رفت 5–2% چوب آلات در قالب تکه های پوست ، شاخه نازک و لاشه های چوبی (Chunk) و ... می گردند که این میزان ضایعات بستگی به مشخصات مقطوعات مصرفی و نوع تجهیزات بکار رفته برای جابجائی آنها دارند. برای به حداقل رساندن عوارض ناشی از تخریب چوب حین ذخیره سازی ، باید از تکنیکهائی استفاده نمود که بستگی به شکل چوب آلات ذخیره شده دارد. در مورد چوب های گرد، مرحله بعدی ، عملیات پوست کنی مقطوعات چوبی می باشند. پوست غالب گونه های مورد مصرف صنایع خمیرکاغذ تیره بوده و غالبا شامل میزان الیاف کمتر، مواد استخراجی بیشتر و دارای مقداری ناخالصی نظیر سنگریزه (Grit) می باشند. بنابراین پوست به همراه چوب در چنین صنایعی، علاوه بر افزایش میزان سایش و خوردگی (Wearing) تجهیزات، موجب افت پارامترهای مقاومتی و ظاهری خمیر نهائی می گردند. بنابراین توجه به روش های مختلف پوست کنی و همچنین عوامل تاثیر گذار بر کیفیت این فرآیند حائز اهمیت می باشد که در این پ ژوهش به آن پرداخته شده است.