بررسی شگردهای ترامتنیت قرآنی در عبهر العاشقین بر اساس الگوی ژرار ژنت
محل انتشار: دومین همایش بین المللی زبان و ادبیات فارسی
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 472
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ADABICONF02_015
تاریخ نمایه سازی: 31 تیر 1398
چکیده مقاله:
از آنجا که عرفان اسلامی از بطن تفکر اسلامی و قرآن و احادیث به وجود آمده است، متون عرفانی، پیوندی عمیق با قرآن دارد و بسیاری از اهل معرفت در تالیف آثار خود، پنهان یا آشکار، آیات آن را جهت استشهاد و تفصیل دیدگاههای خود بهکار بردهاند و از این دیدگاه می توان شگردهای این کاربرد را از دیدگاه ترامتنیت ژنت مورد بررسی و تحلیل قرار داد. عبهرالعاشقین روزبهان بقلی، نمونه ای از متون تعلیمی عرفانی با موضوع عشق است که نویسنده آن در تبیین و تفسیر دیدگاههای خود، پیرامون عشق و تعلیم رموز و غموز آن به آیات قرآن نیز استناد کرده است. از آنجا که عبهرالعاشقین دارای زبانی ادبی و مخیل است، این پژوهش بر اساس الگوی ترامتنیت ژنت، در پی یافتن پاسخ به این پرسش است که آیا این زبان در شگردهای کاربرد آیات قرآن و نحوه استفاده مولف از آنها تاثیری داشته یا این متن همچون بسیاری از متون تعلیمی از قبیل: رساله قشیریه، کشفالمحجوب، کیمیای سعادت و... آیات را به صورت ساده و صرفا جهت استناد و استشهاد به کار برده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
بهجت فروغی مقدم
دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی گرایش عرفانی دانشگاه اصفهان
محمد تقی اجیه
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان
سیده مریم روضاتیان
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان
محسن محمدی فشارکی
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان