بهبود زمان بندی کارها در محیط ابر با استفاده از یک الگوریتم متاهیوریستیک

با پیشرفت سخت افزارها و سپس سیستم عامل ها و در ادامه آن نرم افزارها، درخواست سرویس های بیشتر با سرعت و قدرت بالا نیز افزایش یافته است. این وضعیت به جایی رسیده که کاربران بدون سخت افزار مناسب نمی توانند نرم افزارهای دلخواه و خاص خود را اجرا نمایند. رایانش ابری به مفهوم فراهم کردن فناوری اطلاعات به عنوان یک صنعت همگانی شناخته می شود. مسئله زمان بندی یک مسئله مهم در مدیریت منابع موجود در ابر می باشد، چرا که با وجود درخواست های زیاد امکان انجام زمان بندی بطور دستی در مرکز داده وجود ندارد. زمان بندی در ابر یک مکانیزم است که وظایف کاربران را منابع مناسب با هدف انتشار بار در پردازنده ها و حداکثر بهره وری از منابع برای اجرا را تخصیص می دهد. در این شرایط نیاز است منابع محاسباتی طوری زمان بندی شوند که هم ارائه دهنده گان حداکثر استفاده را از منابع ببرند و هم کاربران بتوانند برنامه های کاربردی مورد نیاز خود را با کمترین هزینه در اختیار بگیرند. در این تحقیق برای حل مسئله زمان بندی از ترکیب الگوریتم های حریصانه و ژنتیک در قالب یک روش متاهیوریستیک استفاده شده است. هدف ما در نظر گرفتن اهداف حداقل سازی زمان اجرای وظایف ، حداقل سازی زمان پاسخ ، حداقل سازی زمان اتمام وظایف و تعادل بار با کاهش نرخ مهاجرت با توجه به یک توالی خاص از اجرای وظایف روی گره های فیزیکی می باشد. تخصیص گره های فیزیکی به وظایف بر مبنای توزیع بار انجام می شود. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که روش پیشنهادی نسبت به الگوریتم TSDQ-FLPSO به برتری حدود 3 درصد در معیار MakeSpan رسیده است.