طراحی و ساخت هدایتگر ابزار جراحی بصورت بیمار-محور در جراحی ستون فقرات سینه ای

پیچ های پدیکولار1 دهه های متمادی برای استحکام بخشیدن به ستون فقرات مورد استفاده قرار گرفتهاند. امروزه برای افزایش دقت جایگذاری پیچ در مهره، استفاده از تکنیکهای عکسبرداری درحین عمل جراحی مرسوم است. در حالیکه، عکس برداریهای متعدد در طول عمل باعث میشود بیمار و جراح در معرض تابش اشعه قرار بگیرند و مدت زمان انجام عمل نیز بیشتر شود. بنابراین تجهیزاتی مثل قالب هدایتگر مته2 که بدون تصویربرداری های متعدد با دقت زیادی پیچ را در مهره قرار میدهند، بسیار کمک کننده خواهد بود. با توجه به این که ایجاد کانال و جایگذاری پیچ در ناحیه ی سینه ای ستون فقرات، به علت کوچک بودن پدیکل مهره، کار بسیار مشکلی است، در این پژوهش، به بیان روش طراحی و ساخت قالب هدایتگر ابزار جراحی برای جایگذاری پیچ در 2 مهره ی سینه ای یک نمونه جسد انسانی پرداختهایم. برای تولید قالب هدایتگر(گاید)، ابتدا از مهره های مورد نظر تصاویر سی تی گرفته شد و در نرم افزار میمیکس3 مدلی سه بعدی از مهره ها ایجاد شد وسپس در نرم افزار تری-متیک4، قالب هدایتگر ابتدا مطابق هندسهی مهره ها طراحی و سپس با استفاده از چاپگر سه بعدی از جنس پی ال ای5 تولید شد. در حین انجام تست بر روی جسد نیز، میزان نیروی وارد بر قالب هدایتگر، جهت بررسی عدم لغزش آن حین مته زدن اندازه گیری شده و پایداری بالای هدایتگر روی مهره نشان داده شده است. از بین 4 پیچی که با استفاده از هدایتگر در مهره های جسد قرار داده شد، 3 پیچ کاملا در مسیر پیشبینی شده قرار گرفتند و یک پیچ در محل ورود به مهره 7/1 میلیمتر در صفحه ی سجیتال6 انحراف داشت. با این حال، هر 4 پیچ در تنه ی اصلی مهره قرار گرفته و هیچگونه انحرافی به سمت کانال نخاعی و ریشه های عصبی نداشتند. بنابراین استفاده از قالب های هدایتگر ابزار جراحی یک روش ایمن برای جایگذاری پیچ پدیکولار در مهره میباشد.