بررسی روابط علی-معلولی بین همکاری های پژوهشی صنعت و دانشگاه: رویکرد ترکیبی تصمیم گیری چند معیاره و پویایی سیستم ها

موفقیت یک شرکت به طور فزاینده ای مرتبط با توانایی های آن شرکت در جذب اطلاعات خارجی، دانش و فن آوری می باشد. تحقیق و توسعه و افزایش همکاری با مشتریان و تامین کنندگان، رقبا، دانشگاه ها و سازمان های تحقیقاتی عمومی روند جدیدی در بهبود عملکرد یک شرکت می باشد. اغلب دانشگاه ها به عنوان موتورهای رشد توصیف می شوند، چرا که تحقیقات دانشگاهی پتانسیل بهبود رقابت ملی را فراهم می کند ولی با این وجود، بر قراری روابط مستقیم و اثر بخش میان دانشگاه ها و نوآوریهای صنعتی دشوار است، زیرا رابطه بین دانشگاه ها و بنگاه های صنعتی با مجموعه ای از تعاملات و روابط پیچیده ای همراه است. از این جهت این تحقیق با هدف بررسی روابط علی-معلولی بین همکاری های پژوهشی صنعت و دانشگاه تهیه شده است که شاخص های موثر از طریق بررسی ادبیات و نظر خبرگان تعین شده و با استفاده از تکنیک دیمتل و رویکرد مدلسازی پویایی سیستم، متغیرهای تاثیر گذار شناسایی شده اند و مدل نهایی مربوط به روابط علی و معلولی تهیه شده است. نتیجه تحقیق نشان می دهد که اجرای پروژهای مشترک توسط صنعت و دانشگاه به عنوان مهمترین معیار در نمودار حلقه علی است و هر دو نهاد صنعت و دانشگاه می توانند با استفاده از امکانات موجود با هدف حداکثر نمودن بهره وری، همکاری های خود را تقویت بخشند.